DISI-deformiteit

Bij een DISI-deformiteit is er sprake van een standsverandering van twee handwortelbeentjes: het lunatum en het scaphoid. Door de standsverandering raakt het gewrichtsbandje tussen deze twee botstukken  beschadigd en ontstaat er een instabiliteit.

Deze deformiteit kan ontstaan na een grote inwerkende kracht op het gewricht, zoals een val op een gestrekte pols. Ook door een langdurige belasting op dit gewricht, zoals bij het lopen met krukken, kan er instabiliteit optreden. Wanneer men van nature ‘losse’ banden (laxiteit) heeft, heeft men ook kans op een DISI-deformiteit.

De mate van instabiliteit kan variëren van lichte instabiliteit tot volledige instabiliteit.

Mensen met een DISI-deformiteit ervaren pijnklachten tijdens het strekken van de pols. Ook kan men krachtsverlies in de pols ervaren en is soms het geven van druk op het scapholunaire gewricht pijnlijk.

Wanneer een DISI-deformiteit niet behandeld wordt, kan deze slijtage in de desbetreffende gewrichten veroorzaken. Wanneer het scapho-lunaire ligament niet volledig gescheurd is, kan een brace of spalk helpen om de belasting op het gewricht tegen te verminderen zodat de band kan herstellen.

Ook kan door middel van fysiotherapie de belastbaarheid van de pols verbeterd worden. Wanneer dit onvoldoende helpt of wanneer het ligament volledig gescheurd is, kan men ervoor kiezen het ligament operatief te laten hechten of reconstrueren.